26
Yorum
97
Beğeni
0,0
Puan
2053
Okunma

Yıkılmış ağaçta
Filiz vermeyen dallar da yaşar
Bir gönül kırılması.
Anlaşılmak sözlere yüklendiğinden beri
İçimizde ağırlık
Önümüzde yokuşlar
Öykümüzse tek başına
Puzzle gibi
Parçaları kaybolmuş
Duygular tek dolumluk
Bu yüzden sessiz ve tenhayız
Sevmelerin de derde devâ olmadığı
Güven kaybıyla
Çağ arşınlarken
Sinemizi süsleyen en güzel hissi
Yalnız tek kanatlı pencerelere açıyoruz
Boy veren umutları biçip
Yaptıklarımızdan incinirken
Yapmadıklarımıza içleniyor
Aslında biz en çok sevdiklerimize
Güceniyoruz
Faydasız meselede
Tasdik beklerken
Geçmiş ve geçmemişle
Olur dediklerimizden pişmanlık
Olmazlarımızda
Şaşkınlık yaşıyoruz
Belki de biz eksilen güvende
Suskunluk yorgunuyuz
Huzur bulmayan kalplerde
Kapıya bırakılmış baharlar
Yarım sevdalar
Yol vermeyen dağlar gördün mü kâtip,
Yaz Yâr’e...
GülRa____