Ozan zırvalamaları bunlar

ses duyuluyor çaydaki kurbağalardan
böğrüme yapıştırdım dilsiz yalnızlıkları
bir olunca çekilir yalnızlıklar
bir olunca eller,
ağıtlar çekilir


biz gülmeyi seven, güler yüzler ülkesi
çiçek çocukların, karınca adamların
çekilmiyor
alınları dar, dört köşe kişiler
olmayan bir gülüşle kapıyorlar yüzümüze
kurbağa vıraklamalı kapılarını


anlat anlat, iyi öykü
ozan zırvalamaları bunlar
ne ekonomi, ne köklü reformlar
güzel masal anlatırsın sen
diyen birileri
sırtıma özgürlükleri yüklerim

insan taşıyıcısı
ozanım

sırtıma insan yüklerim kardeş
öğrenci döven copları mı yükleneyim
tutsak edilemeyenleri
konuşamayacak ölüleri
acılı günleri
halkın duyduğu gerçek sesleri
yüreğime damlayan zehirleri


bütün haklı insanların taşıyıcısıyım
hamalıyım kardeş!

çıt çıkıyor
kimse bilinçle ezemez kendini
korkaklar, hainler, dönekler, iki yüzlüler
kaçın bakalım gerçeğinizden
süte akar yılan!


sırtıma selden geçemeyen çocukları yüklerim
önce çocukluğumu geçiririm
aklım almaz bir türlü
neden eşit değil insanlar?..


15. 10. 2011 / Nazik Gülünay