9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
987
Okunma

gece...
sancılı evren...
kıyıda köşede ürkek yalnızlıklar,
kediler korkar,
köpekler azgın...
düşler çıplak.
adam,
kaldırıp pardösünün yakasını,
delerek ıssızlığı,
yürür bilinmez yolculuğuna.
kadın,
savurup saçlarını,
içindeki bin korkuyla
bekler ekmek teknesini.
çocuk,
meraklı gözlerle süzüp
bakar duvarlardaki gölgelere,
kapayamaz perdeyi,
ışıklar sığınağı.
bir teneke sesi,
bir çığlık,
gece,
ürkek yalnızlık.
açıktaki bin çile,
gecenin kucağında.
ağlar ay,
dayanamaz hüzne.
çekilir el ayak...
adam,
kadın,
çocuk
ve hepsi
güneşi bekler
saklasın diye acıyı.
serap hoca