Ahval



Yüzlerde tebessüm arar olmuşuz,
Acıdan kahrolup,çok doldum ANNEM.
Sevgisiz Dünya’da yaşar olmuşuz,
Yüreğim kanadı,kahroldum ANNEM.


Genç bir kadın gördüm,yoktu parası,
Çöpten araştırır,çocuk gıdası,
Gözlerine çökmüş,kader karası,
Yüreğim sızladı,kahroldum ANNEM.


Bir baba,yüreği düşmüş yeis’e,
Ayali,çocuğu bir şey istese,
Aslında o işsiz,nasıl söylese,
Kimseler sormadı,kahroldum ANNEM.


Yobazın fetvası,yolunu açar,
Çocuk gelinler hep,gözlerden kaçar,
Öyle bir utanç ki,akıla zarar,
Havsalam almadı,kahroldum ANNEM.


Erkeğin boynunda,kara bir günah,
Kadını katleden,elinde silah,
Kadının çığlığı,sahipsiz eyvah !
Kimseler duymadı,kahroldum ANNEM.


Savaşlar yurtları ateşe saldı,
Çocuklar anasız,babasız kaldı,
Savaştan ruhuna,yaralar aldı,
Kimseler görmedi,kahroldum ANNEM.


Bayrağa sarılmış,gelmiş yiğidi,
Şehidin makberi,ana yüreği,
Ebedi sürecek,onun matemi,
Yüreğim kavruldu,kahroldum ANNEM.


Nasıl günlerdeyiz,bu nasıl devran ?
Aman dileyene,düşmez hiç imkan,
Hakkın arayana,dünya toz duman !
Benliğim savruldu,kahroldum ANNEM.


Tuğal KÖSEMEN
20.Aralık.2021