Yokluğuna dem vurmuş her bir ana alışırım sanıyorsun,
Söylermisin gecelerime ay olup doğan sen, 
Günümü aydınlatan sen,
Beni sensiz hazanda bırakıp, 
Hangi bahar dalına gül olup açmaya kararlısın,
Söyle söyle Allah aşkına, 
Çekinme söyle yoksa sevgimden mi korktun sen,



Yazık değilmi sözlerine kanıp,
Uğruna harcadığım o güzelim yıllarıma,
Tepeden tırnağa tenime sinmiş terinin izi durur iken,
Lanet olası yokluğuna nasıl alışayım ben,
Kimlerin dilindeki sana tatlı gelen yalana kandın,
Beni sensizliğe hüzüne mahküm ediyorsun,
Ulan Allahsız neyin uğruna yaşanmış,
Onca güzellikleri maziye hapsedip gidiyorsun,



Söylermisin seviyorum diyen dilinmi yalandı,
Yoksa sevdama yılan senmi yalandın,
Üzülme deme be kahrolası,
Umutlarım mutsuzluk bahçesinde ayrılığa filizlenirken,
Vefasızlığına nasıl yanmayayım,
Söylermisin kime neyi nasıl anlatayim öldümü diyeyim,
Madem kararlısın gitmeye,
Paslı hançer ol kanatı ver sana han eylediğim yüreğimi öyle git öyle git...!
Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 16 / 12 / 2021 . 22:40