HANİ

Otobüse binerek okula gidiyorken
Düşen bir tel saçımı habersizce almıştın
Kalbindeki aşkımı hep ulvî tutuyorken
Bir kitap arasında yıllarca saklamıştın.

Bensiz hayat bir hiçti, hani ben her şeyindim
Hani sen bir sâkiydin, ben elinde meyindim
Bensiz yaşayamazdın, hani tek sevdiğindim
Bir soluk fotoğrafı öpüp de koklamıştın.

Aşk-ı sadık sen idin , mecnunun adı vardı
Gönlünde yer aç diye ettiğin ah u zardı
Hani kıyamazdın hiç, beni incitmek ar/dı
Kalbimin kapısında yıllarca beklemiştin.

Bağban olup yoluma nice güller saçmıştın
Bir çilingir misali yüreğimi açmıştın
Âbı hayattı sevdam yudum yudum içmiştin
Hani kalan ömrünü ömrüme eklemiştin?

Şem-i pervâne idin nasıl eriyip bittin
Dumansız ateş gibi için için mi tüttün
Ah nazlı yâr gör beni nasıl târumâr ettin
Benim mi durdu kalbim, yok sen mi teklemiştin?

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ