Ömürden son gün de habersiz geçip gitti,
Altı bin altı yüz altmış altı ayetti,
Altısından da beyhude yetmişi geçti,
Ne yüzle bindin Âzrail’in trenine.

Dilese altmış altı ile bildirirdi,
Olmaz, benim gibiler itiraz ederdi,
En ince ayrıntılar bile gösterildi,
Açıp okusak yeter dünya treninde.

Tekersiz vagona bir gün bindirecekler,
Kara toprağın içine indirecekler,
Yılanlar, akrepler hoş geldin diyecekler,
Hesap melekleri gelirler, trenine.

Azrail listesinde ismini görünce,
Müsaade tanımaz vakit tamam denince,
Tırnaktan başlayıp, can senden çekilince,
Gücün yetiyorsa, binmesene trene?

Candan tatlı hiçbir şey bulunmaz cihanda,
Azrail’i görünce, titrer bacaklarda,
Çare yok, verilmiş söz görevli kaptanda,
Yolcular yayan, binersin raysız trene.

Önceden uyanıksan, sireni çalmıştır,
Saç ağarmış, diş dökülmüştür, bel eğrilir,
Anlayana olaylar, önce bildirilir,
Makinist Azrail, itiraz yok, trene.

Bir nara atınca herkesi titretirdin,
Yalnız bir Azrail’e ne söyleyebildin,
Güçsüz geldin, aynı hal geri dönmektesin,
Var mı binmeyecek, bildirsin o trene.

O tren yeni bir hayatın başlangıcı,
İstasyonda ya giyer kurtulursun tacı,
Ya da seni beklemekte zakkum ağacı,
Tercih senin elinde, hazırlan trene.

22/6/2001