Bana ne deyip geçen ey şu zalim insan,
Birbirini hiç ezmemeli, yaratılan,
Muhtaçlara kaderi deyip, hep horlayan,
Aciz gelip gideceksin, unutma sakın.

Boğuşmak için bir sebep buluruz hemen,
Cennet dünyayı kendimiz, cehennem eden,
Bilinmektedir suçlu, suçsuz inat neden,
Büyükler de toprak oldu, unutma sakın.

Bizden aciz dünyaya geleni gördün mü?
Gidenler hiç dönmedi, hal nedir sordun mu?
Sırada senin adın var, bilet buldun mu?
Azrail emre amade, unutma sakın.

Herkesin basıp tükürdüğü toprak olsak,
Ondan geldik, geldiğimiz halde kavuşsak,
Kalbin Kâbe’den üstünlüğünü anlasak,
Edilen yana kalmıyor, unutma sakın.

O toprağın nasip olacağı şüpheli,
Bilmem, bağrına girince neler demeli,
Belki de kabul etmez, fırlatır ne belli,
Toprak sıktıkça sıkacak, unutma sakın.

Ne güzel söylesen de anlamayan olur,
Nefis meydanı dar edecek, fırsat bulur,
Kimse baki değil, ancak hep unutulur,
Ölümü hatırlamayı unutma sakın.

Dünya durdukça adımız anılsın, iste,
Bülbül bile ömrü geçiriyor kafeste,
Hesapsız ne var, sayılıdır her nefeste,
Belki son nefesindir, unutma sakın.

27/8/2001