0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
401
Okunma
Adının telaffuzunu her duyuşumda.
Bir ebeveynin, evladının ağzından duyduğu,
İlk kelimenin heyecanını yaşardım hep.
Öyle içten, öyle samimi sevgiydi duyduğum.
Her bakışın, baharı müjdelerdi sanki.
Gönlümün bitki örtüsü, gözlerinde yeşerirdi.
On iki ayı da Mayıs hissettirirdi.
Sahi güz neydi, bilmezdim o zamanlar.
Dünyayı, güneşin etrafında dönmeye,
Mahkum eden gülüşün sahibi kadın.
Sen gülerdin ve sene biterdi.
Zaman algısını yitirirdi adeta benliğim.
Rüzgar, sanki onun saçlarını dalgalandırmak için eserdi.
Tek teli, Yusuf’u itildiği kuyudan kurtarmaya yeterdi.
Belliki hayata bağlayıcı bir nedendi.
Varlığı tamamlayıcı bir etkendi,
O ise koca bir yokluk ikram etti.
5.0
100% (2)
