Çıkıp seyran eyledim İstanbul sokaklarını
Güzellikler gördüm; neşe dolu, kıvanç dolu
Dans ediyordu genç hanımlar beyler
Şarkıya eşlik ediyorlardı yaşlısı genciyle
Tatlı gülücükler akıyordu yüzlerinden.

Otobüslerde yolculuk yaptım çok ferahtı
Düzenli tertemiz, bir tertip içerisinde
Şoför; her bir hanımefendi yolcusunu selamladı
Ayağa kalkarak, çiçeklerle karşıladı
Büyülenmiştim adeta!

İnsanlar mutluydu , yüzlerinde tatlı tebessümleriyle
Hoş sohbet ediyorlardı
Yaşlılara, hayvanlara, kadınlara karşı hoşgörüleriyle
Yaşama tutkusu sevincini cezbediyorlardı.
İşte özgürlük dedim, özgür ülküm ülkem
Ötekileştirilmeyen, hor görülmeyen
Güneşlendi gözlerim, göklerinden demli
Papatya vadisinden büyülü

Büyülenmemek elimde değildi
Çocuklar gibi şendim
Sokaklar gece aydınlık cennet gibi
Çağ atlamıştık çağ!
Artık emindim.

Kimse dilenmiyordu, kuytu köşelerde tiner çekmiyordu
Müzikler çalıyordu, turist kaynıyordu
Her yaştaki gençler, birkaç lisan biliyordu
Genç bir anne çocuğunu emziriyordu
Ressamın kamaşıyordu gözleri.

Heyhat! Ne mutlu bana
İşte mutluluklar ülkesindeyim
Boş şişeleri gök mavisiyle dolduracağım
Şiirlerimi mutluluktan, aşktan yazacağım
Selam olsun dostlarım müsaadenizle
Şen yuvamı burada kuracağım.