epeydir hiç olmadığı kadar seni düşünüyorum baba
dokuz on yaşlrındaydım büyük ihtimal
disiplinin babalığının hep önünde giderdi ya
o gün galiba biraz daha sevecendin
elindeki bir parça ekmeği bana uzatıp,yememi bekledin

temizlikten yana çok temizdin, elin ayağın üstün başın
leke değdirmezdin hiç bir yanına, hele çalışmaktan
birer makineye dönen nasırlı ellerin
en çok da sabun kokulu ellerini severmişim

akşam olup, çoluk çocuk toplanınca bir araya
yedi kaşık birden dalardı sahandaki çorbaya
ne kadar zenginmişiz o vakitler ama yine de
hep mesafe koyardın bize bir odanın içinde

onyedisinde gelin ettin en büyüğümüzü
bir kaşık eksildi sofrada, miladımız da bu oldu galiba
sonra onun küçüğü okumaya diye ayrıldı
böylece hayatımızın yönünü hep ayrılıklar belirledi

modernizm denen ucube hakim oldu hayatlarımıza
iki kişilik masada beş altı tabak, bir okadar kaşık çatal
yer sofrasında bakır sahandan yenen yemeğin tadını
vermiyor hiçbir lezzet
belli ki asıl noksanlık sizlersiniz, ana-baba beş kardeş


7 aralık 2021 haticeak