Mevsim kış mış,
Diğerlerinden
Çoook mu
Çok farklıymış?
Döngüsel değilmidir oysa?
Mevsimler,
Zaman,
Hatta insan!
Soğuk
Sıcağa eş değilmidir?
Karanlık
Aydınlığa?
Mutluluğun
Irademiz dışı perhizinde,
Çirkinlik ve güzelliğin
Göreceliliğinde
Gri ve kapkara bulutlar
Gök gürlemeleriyle s/indirirler ken
Yağmurlarını,
Yedi renkli
Mürekkep yaparlar gözyaşlarımı..
Alıp gökkuşağının
Ahengini, rengini
Damla damla çizerler,
Yazarlar seceresini
Kanımın hafızasına..
Senin harladığın şarabi ateşin
Ayılmak istenmeyen sarhoşluğunda
Hani;
Dış’dan görünmeyen
Sadece içimi kavuran
O zavallı hüznümü,
Şimdi
Suskunluğumun karanlık
Derin kuyusundan
Bir bir çekip,
Fırtınaların
Poyrazların
Uğultularına yüklüyorlar,
Çaresizlik ve isyan dolu
Baldıran kadar acı
Kendi sesini boğmuş çığlıklarım!.
Sen duyabilir,
Okuyabilirmisin
Bu kadar derin bir sırlı mektubu;
Sanmam!
Böyle;
Aşkın lisanından bi haber,
Vefanın gramerine yabancı
Yani kısacası
Yürekçe den anlayamıyorsan eğer!
Çözdüm artık
Ben seni!
Sen;
Bir tek
Kendi içindeki esrik merakına,
Ayağı yere basmaz hâyâllerine teşnesin..
Var git artık,
Var git çaylak,
Benim sert kışımdan uzakta,
Sen kendi
Polyanna baharlarında eğleş!
Kalınca bir fark var
Seninle aramızda..
Oysa
Aynı topraktan
Değilmiydi varoluşumuz?
Sabrı
Ve kayaları bile çatlatan
O sükûtun la,
Sımsıkı sarıp sarmaladığın
Dar
İç duyğuların la
Bir tek
Kendi gölgesini ısıtan
Bencil
Güdük bir güneşsin sen!
Belirsizliğe,
Çözümsüzlüğe,
Yalnızlığa
Kaçınılmaz mutsuzluğa eş!
Benim se;
Gözlerimde kuruyan bir tek damla ve
"Ah" dahi
Sevgi ve vefanın bitmez kaynağı,
Menba’ı dır bilesin!
Tıpkı;
Bir değil,
Bin kainata eş!
07:Aralık:2021