- Duyduk ki
İki damla gözyaşına
Pazarlamışız günahlarımızı… -

Karanlık basıyor
Keder dolu cebimden
Enayi bir mutluluk çıkıyor
Cahil bir sadakat
Yüzsüz bir sevgi
Ve kara kaplı
Haysiyetsiz bir cüzdan.

Alıyorum parmaklarımın arasına
Tek fotoğrafını
Eşkâlini soruyor gözyaşlarım
Terk etmenin anlamsızlığına
Terk ettiğin
Çer çöp yüreğime
Bîçare mezbele parkında.

Dile geliyor dönme dolap,
Paslı…
Kuru ellerinin terli avuçlarımla buluştuğu
Ve ilk hissettiğim, sahte nefesini.

“Hatırlar mısın, bir evim vardı,” diyor
“Yıktılar…
Yüreğim kadar odası,
Sevgim kadar bahçesi vardı.
Alabildiğine koridordu içi,
Bir sürü
Mutluluğa açılırdı hepsi.
Sevdiğim kadından
Hayallerim vardı;
Biri ateşten,
Diğeri çilek kokulu bir kardelen.
Bilir misin
Biz sevinçlerimizi sayarken
Yalanların üzerine gururlar,
Söğüt dallarına
Kandan kaleler yapmışlar.
Bir bir kırıldı şimdi
Düşlerimin camları
Duvarları çöktü yüreğime
Karanlığın…”

Gecenin çamuruna batmış
Ağlıyor bulutlar çisem çisem,
Gözlerde terk edilmiş güven
Dudaklarda uçsuz bucaksız bir ihanet.

Tek söz duyuyorum
Gün batarken mezbele parkında

“Hayallerimi çaldılar benden...”