geceler bir tek yoldaşım
oldu da gitti gayri
hep gecelerdir
benim tek sadık olan dostum
yıldım bunca nankörlükten
güvenim hiç kalmadı ki
insan yoksulluğundan
kimi kime şikayet edeyim ki
kimi görsem iki yüzü de pis bir değnek

ah geceler ki o geceler
içimi dökebildiğim tek güvenceler

haya ve hayasızlık arası çok ıraktır
taş ve toprak gibidir
çok katı ve çok yum yumuşak
ne tez döneklik ettik bizde
hayamız çekişte giderde
hayasızlığımız canımıza okur
son değerlerimizi de yok ederken
insanoğlu hep çıkarının peşinde

yüzümüze baka baka yalanı yapıştırır
laf bu menfaati için
bedene kırk bir takla attırılır
üç kuruş içinse ciğerlerimiz yakılır
vicdan uçurtma ucunda bir oyuncak
namussuzluk ekiliyor zihinlerin ortasına
ne ahlak takınır nede bir edep
ana ve baba karşısında hödük
görülmekte artık büyükler birer çocuk
artık çocukları taslar onlara büyüklük

ben hiçbir vakit
gündüzleri sevemedim de gitti
her bir şeyde çok çıplak
gece haya timsali
hiç değilse bir örtüsü var
gündüz her şey aleni açık ve seçik
gözlerin içine sokuluyor

iffetin adı değiştirilmiş iffetsizlik diye
kim kime dumduma
kimin eli kiminki acaba cebinde
bu ne biçimde bir insanlıktır
her an bir sabi yok sayılır
belki ben çok dışındayım bu hayatın
belki de bunlar çok iç içe girmişler
peki neden
her şey bu denli ağrımıza gidiyor
bu kuşak değil miydi bizi kurtaracak
neden yukarı doğru değil de
hep aşağıya doğru çekip de duruyor

-ah gençliğim ah diye inlemeyen-
acaba var mı ki aramızda
peki gençlikte yapamadıklarını
şimdi neden yapıyorlar
şimdi doğruysa gençliktekiler yalan
gençliktekiler doğruysa şimdikiler yalan
neden ki hep
geçmişe bu denli özlem var
yollar çatallıdır sağa ve sola
kim nereye giderse gitsin ona hayırlar ola

zaman aleyhe işlerken
biz ipinin ucunu kaçırıp da tozuttuk
bu dünya bize kolay olsaydı
daha doğar doğmaz ağlamazdık
doğuşta beri gözlerimiz kapalıdır
nefsin perdesi arkasında
katil doğanlar katilde ölecektir
tıpkı ‘Kabil’ gibi hem de utanç içinde
ölüme bu denli tez giden yol olmamalıydı
kan emicilik gezer durur bünyemizde

eskiden üç beş kuruşa bir tek ayılar
göbek atıp da dururdu
şimdi ise cümle alem atıp da kudurur oldu…


AZAP...(Kadri Atmaca) 03.12.2021