Mutluluğu fark ettim,
Her sabah bir merhabayla başlarken güne;
Bazen, uzak bir dostumun beni hatırlatan sözlerinde,
Bazen de tanımadığım insanların sıcak sohbetlerinde,
Ve adını unuttuğum bir arkadaşımın selamı geldiğinde...

Mutluluğu fark ettim
Bir huzur evinde;
Yaşlı bir teyzenin öpülmeyi bekleyen ellerinde,
O dolu dolu bakan buğulu gözlerinde,
O an hayatı yaad edip, çocukluğumu düşlediğimde.
Ansızın gitmek geliyor içimden,
Bir yol gibi, özgürce...

Mutluluğu fark ettim,
Uzak deniz köylerinin sahil semalarında,
Uçan bir kuşun çırpınan kanatlarında,
En umarsızlıklarımda ve en çok pişmanlıklarımda;
Kaybettiğim onca şanslara rağmen,
Bir umuttan doğan başka bir umutla...

Mutlulluğu fark ettim
Yalansız, çıkarsız ve yagınsız herhangi bir yerde,
Bahar serinliği bir gölgede, baharı yaşarken keyifle,
Bir müjdenin, bir sürprizin heyecanlı sevincinde,
Ve aniden önümde geçen bir genç kızın
Beni etkileyen o büyülü güzellliğinde...

Mutluluğu fark ettim nostaljik bir şarkıda,
Tozlıu bir plak, bir gramofon sesinde,
O çok sevdiğim şarkının gönlümü okşayan ritminde,
Bazen eski türk filmlerinin unutulmaz parodilerinde,
Bazen de en yakınımdaki bir kitapçının rafları içinde,
Keyfle okuduğum birt romanın, bir öykünün bitiminde,
Yazdığım her şiirin, ruhumu saran kokusunda,
Ve bir radyonun parazitli frekansında,
Şiir okuyan bir kadının ses tonunda...

Mutluğu fark ettim,
Yorgun bir pazar gününde, masmavi bir deniz kıyısında,
Martıların ötüşen sesleri çınlarken kulaklarımda,
Şöyle derince bir iç çekerek, yorgun, bezgin hisleri bir kenara atıp,
Sereserpe yatarken kumsala...
Sonra... ılık dalgaların tenime vuruşuyla serinleyip,
Gözlerimi kamaştıran güneşin sıcaklığıyla, uyandığımda...

Mutluluğu fark ettim
Taşra yaylaların, patika yollarındaki üzerindeki bir munzurda,
Kana kana içtiğim bir avuç suyun, içimi ferahlatan soğukluğunda,
Bir de karlı dağların sisli orman köylerinde,
Kıyı bahçelerindeki nane ve kekik kokuları içinde,
Öylece kucaklarken doğayı...
Mutluluğu fark ettim,
’Hayat ne güzelmiş’ diye yaşamayı,
’Yaşamak ne güzelmiş’ diye hayatı...

Erhan Demir


................................


Not : ’ Mutluluğu Fark Ettim ’ adlı eserim, 2005 yılı Şair Ozan ve Yazarlar Kültür Derneği Genel Merkezi’nin, Türkiye Genelinde düzenlediği Akademik şiir yarışmasında Türkiye 2 ’ cilik ödülüne layık görülmüştür.
ERHAN DEMİR

DİP NOT:Bir gün düşündüm, ’şu hayatta beni mutlu edecek birşeyler yok mu’ diye... ve bu şiiriyi yazdım.Bu şiirin tamamını, kendi yaşadığım hayattan örnekler alarak yazdım, yazdığım her dizde yaşadığım kesitler gerçektir.
Ve ben böyle mutlu oluyorum.