2
Yorum
10
Beğeni
4,5
Puan
361
Okunma
küçücük bir kız çocuğu, yürüyordu,
yalnız, bir başına, ürktüm,
yaklaştım ve sordum,
neden? yalnızsın ?
sorularım havada kanatlandı,
küçücük kız çocuğu uçtu,
varla yok arası,
yalnızlık bana kaldı,
üstüme bir hırka daha,
üşümüş ellerime,
bir sıcak nefes daha,
üfledim, çok derinden üffff,
unutmak derin derin soluyordu,
neyi, niçini ve nasılı ?
uzun tekrarlı zamanlar,
hatırlamak vasıl olmuyordu…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
75% (6)
4.0
12% (1)
2.0
12% (1)
Cevap Yaz