Vuslatım dört aydır, beşte çatlarım
Gözlerim yol çeker,  senin yüzünden 
İçime attıkça, döşte patlarım
Efkârım bol çöker, senin yüzünden

İçinde zevk sefa, sürdüğün beden
Yok olur düzelmez, gerdiğin beden
Hayalet bir halde, gördüğün beden
Kasisli yol çıkar, senin yüzünden

Dümdüz ova idim, döndüm vadiye
Kaderimdir, başa gelen hediye
Günlerim ay olur, gelecek diye
Kulağım zil bakar, senin yüzünden

Dilim peltek tüm sözlerim çakışır
Çelme yedim ayaklarım takışır
Patlamaya hazır, göğsüm sıkışır
Nefesim yel döker, senin yüzünden

Çektiğim sitemler, kardeşim oldu
Karanlık geceler, sırdaşım oldu
Yığdığın odunlar, ateşim oldu
Yüreğim kül eker, senin yüzünden

Kapalı ağızda, açık eceldim
Günden güne, efkâr ile yüceldim
Yemem içmem inceldikçe inceldim
Vücudum bel büker, senin yüzünden

Gözlerim yolcudur, bedenim hancı
Günbegün çoğalır, bitmeyen sancı
Bir bana mahsustur, gitmeyen acı
Yetmiyor gül şeker, senin yüzünden

Bir iki tatlı söz, arası gülmem
Senden kalan cefa, mirası bölmem
Menderes umutsuz, Aras’ı bilmem
Sözlerim dil akar, senin yüzünden


İSHAK ARAS
ishakaras ( mihman )
30 Kasım 2021

Dost kalemlerden

Ben garip yolcuyum,sense yolda han,
Sevdam tüccarıydın,açmışsın dükkan,
Kalmışım bu alemde,yurtsuz bimekan,
Bak kalbim kul yakar, senin yüzünden...
Nurettin Gülbey

Dertte sevince dedim: haktır, buldum.
Dert etmediğim günler garip oldum.
Dert etmeyince yârimden mi oldum.
(Şimdi) Gönlüm ne eyler, senin yüzünden
Mesut Tütüncüler

Zamanın çarkında döndüm yönümü
Bir sevda da aldı benim canımı
Dünya bir yangındı gördün sonumu
İçimden kül çıkar senin yüzünden

Manası içinde gördüm davası
Almaz kötülüğü onun kovası
Gönül baharından gelmiş havası
Eserse gül döker senin yüzünden...
Ahmet Kara