İçimde ki volkan sessiz durmuyor
Şiirler yazmanın zamanı geldi
Dilim damağıma sözsüz vurmuyor
Notalar dizmenin zamanı geldi

Üstümüze acı bakan yüzleri
Yürüyorken tozu çıkan izleri
Sevgi varken canı yakan sözleri
Elekten süzmenin zamanı geldi

Cevelan etmeli, kınayan başı
Yerine koyarak oynayan taşı
Boş duran bıyığı ok gibi kaşı
Kalemle çizmenin zamanı geldi

Yaş geçtikçe eli titrek kol ile
Benliğiyle arpa boyu yol ile
Koca ömür elli iki yıl ile
İlmeği çözmenin zamanı geldi

Çevreye zararsız etik bir halde
Evine kapanmış yitik bir halde
İlhamı kaybolmuş bitik bir halde
Etrafı gezmenin zamanı geldi

Hece hece düşünceye dalarak
Barış için beyaz bayrak alarak
Sıkışmış nefesi derin salarak
Katrede yüzmenin zamanı geldi

Küstürmez kalemi, küçücük siğil
Genişlet hayali, bel ile eğil
Mihman’ım kıt aklın göz ile değil
Uzağı sezmenin zamanı geldi

İshak Aras (mihman)
Söke Aydın