.
Akan yaşlarımın, ne değeri var,
Toprağa düşünce, kuruyu verir,
Bu yolda gezenin, ne emeği var,
Aşkla kızan tavada, eriyi verir…

Hesap sorulmaz ki, gönlü cefa ya,
Hicranı dost sanıp, tutunu verir,
Bu çar hın elinde türlü perişandır,
Muhabbet ziyan, unutulu verir...

Güller dalında tomurcuk, na zen de,
Sunduğu şerbete, zehirini katı verir,
Ne buldu, ne bulur, ne bulmak ister,
Başını tek yastığa dayayıp, yatı verir…

Aşktan kim görmüş ki, cana vefayı,
Leyla’ya yananı, Mecnun’a çeviri verir,
Gönlünden duysam, bir tek fısıltıyı,
Karmaşık kafam, kendine, geliverir…

Gönlüm bağlandı, dayanılmaz gözler,
Mestim gözlerine, bilip, sürüyü verir,
Düştüm ateşine, durmadan yanarım,
Yakar da, küle toz der, kürüyüverir...

Gülden ağır, ciğerparem, sevdiceğim,
Bana ak gerekli, gönü le karayı verir,
O gamzeleri canıma cellatmış meğer,
Etkili silah oldu hasreti, tarayı verir...

Sevdamı, tozlu raflarda mı bırakmış,
Kalbinde yer yok, tozlara katılı verir,
Pazarcı tezgahın da, satmaya niyetli,
Bir kaç güne kalmaz, satılıverir…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

12/05/2013