28
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1654
Okunma
varlığının artıkları ile
doyururken yokluğunu
her gece gün ışır
penceremde
ve bir kırlangıç
inadına inadına sarılır sevdiğine
karşı evin
kiremitlerinde
gözlerim deniz
saçlarım rüzgar
ve
nefesim
sen kokana kadar
İnadına inadına
ben de burdayım işte
varsın tüketsin
beni bu şehir
umurumda mı sanki
sensizliğe değil belki
ama
nasılsa kendime
çeyrek var...
alwaysyou/izmir/2008 ağustos