Varlığının küllerini ruhuma savururken rüzgâr
Acının izlerini okşuyor yıllar
Çöl kadar tenhalaşan yüreğimde
Bırak dursun
Kalan kırıntılar da yok olmadan
Kirpiklerinin tenime çizdiği ayrıntılar

Güncesi ölü düşlerimin resmi geçiti
Renklerin en koyusuna saklıyor içimi
Küskün teraslar kentimdeki yıkıntılar

Sevmeye sen kala aşkı asır geçti

Şimdi gözlerime kurulan tuzak
Ömrümüzün ardında kalanlar ki
Yokluğunun yüzüme bıraktığı
iki bulut arası
Güz renkli akşamlarımda
En çok zaman tanrılarını sevindirdi
Buğulanmış ayrılığının
Yol yol olmuş
İzlerine gizlediğim yalnızlıklar

hep sana
İlkyaz yapraklarına
S/aklımda biriktirdiğim
K/ördüğüm anılar

artık vuslatlara
alaycı özlemlerim

dileklerimin yıldızlara erişememesi
bu yüzden
Uzak ufukların elleri yok bak/sana
bu yüzden
ardıma bakmadan çile/siz ruhuma tekmeler savuruşum

gidişlerim bu yüzden