Yoruldum
Akrep ve yelkovanın kıskacında
bitiyor her şey
O arada
Seni yazıyorum satırlara
Satırlar taşıyor
Bir türlü anlatamıyorum
Bendeki seni

Bir türlü
Sen ve beni yan yana yazamıyorum
Ayrılık kaderimiz miş gibi geliyor artık
Her şey bu kadar imkansız olmak zorunda mı
Ey gecenin bekçileri
Ey umudun efendileri
Mutluluğa hüküm edenler
Böyle olmak zorunda mı ....


Belkide aşkta yorulmak durmak yoktu
Nice mukaddes kitaplarda geçer
Aşk maşuk için bir lütufdur
Acı ise merhemidir diye
Her şeyin aksine koşmayı bıraktım
Kabullendim artık her şeyi
Yenilgileri
Yokluğu
Benim olmayacak her şeyi
Kabullendim
Belkide bunun
için aşk diye bir kavramı kullanmam utanç verici olacak biliyorum
Ama şu sol yanımda tutuşan şey
Hayaller gördüren aklım
Sabahın seherinde içime çektiğim kokun
Öyle demiyor bana

Nefes alamıyorum artık
Çaresizliğin kapısında esir oldum
Beni bendekiler ile gömün
Yüce dağlara
yalnızlığın en derin yerine yani