Söyle onlara Adrian,
Ben öldüğüm de cenazeme çiçek falan yollamasınlar.
Bir barınağa mama alsınlar,
Sokakta ki canları doyursunlar.
Bir fakirin yüreğine dokunsunlar.
Söyle onlara Adrian,
Kimse üzülmesin ardımdan,
Annem haricin de,
Ben ona da kıyamam
Ama Anneler hep üzülürler,
Çocukları ölünce Adrian.
Söyle onlara, de ki;
Sizinle olduğu anlar için size teşekkür etti,
Sizleri çok sevmiş de,
Sevdiklerim anlayacaktır Adrian.
Pişmanlıkları da varmış de,
Güzellikleri kadar.
Yaşadı ve gitti de.
Acıları bitti,
Seviniyordu de.
Çocuklara söyle Adrian,
Maya ya, paçi ye,
Bir de hercai menekşelere iyi baksınlar.
Hercailerin gözlerinden bakacağım onlara,
Öyle de.
Öleceğini bilmek ne garip duygu Adrian.
Uzak mevsimlere göçmek,
Rüzgarlarla, Deniz ötesi, gök ötesi, dağlar ötesine gitmek.
Öylesine çok yorgunum ki;
Yorgunum ölesiye Adrian.
Sen de bilirsin ki!
Ölüm gerçektir,
Dünya ise sadece yalan.