Umurunda değilsem, umurum da değilsin artık. Ne kadar zormuş seni unutur gibi yapmak. Umursamamak. Hayatın kalanını sensiz geçireceğini bilmek ve acımasını hissetmek yüreğinin her gün.
Evet bitti bir şeyler kağıtlar üzerinde.
Ben bittim senin yüreğinde.
Bitirmek, başlangıcıdır yeniliklerin sevdiğim, umursazlığım.
Ben her bitirdiği mi sandığım da, yeniden başladım. İlk gün gibi. Son günü istemeden. Sen giderken ve önüne bakarken, ben sadece sana ardından baktım.
Gülümsemelerimi de aldın gittin benden. Yüreği mi. Beni...
Geri de sadece hastalıklı bir bedendi kalan. Ruhsuzca ve umutsuzca geriye kalan zaman.
Seneler. seneler geçti üzerimden. Her günü bir eksik yaşayıp, tükettim kendimi ben. Oysa bunları hiç bilmedin ki sen;
Sensiz yarım bile kalamayacağı mı, sensiz kendimi yok sayacağımı hiç düşünmedin ki sen.
Umurunda değilsem,
Umurumda değilsin.
Ben bitirdim umutları mı...
Ben ben de bittim.
Sen gitmeyi seçtin,
Bense kalmayı.
Bıraktığın o yerdeyim hala,
Seneler geçti üstümüzden.
Umutlar geçti. Yazlar, kışlar, baharlar.
Ve artık Son baharı ömrümün.
Gözün aydın olsun,
Her geçen günün ardından,
Biraz daha ölüyorum.
Çok acılar çektim, çok yandı canım.
Sessizce ve habersizce gidiyorum.
Her bitiş bir başlangıç,
Bir şeylerin doğuşuna
Eceliyetin zamanı saklı,
Umursanmızlığım,
Umursamadığımı sandığım.
Sen dallarında boy ver yedi renk,
Ben sarı yaprak,
Toprağıma düşüyorum.

Gürsel Pal
26 Mayıs 2021