Dünya oyun yeri can oyundaşı
İnsan çocuk kalır ne olsa yaşı
Gönül kovanına çiçekler taşı
Dilinizde şeker bal tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

Can kuşu kafes de böyle öttükçe
İnsan direnmeli gücü yettikçe
Güçlenir ayaklar uzun gittikçe
Yeter ki menzile yol tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

İnsan yaşadıkça onca dert olur
Yiğit olgunlaşır böyle mert olur
Toprak güzelleşir anca yurt olur
İçinde dereler göl tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

İnsan insan olur obayla boyla
Gece güzelleşir yükselen ayla
Deli aygırlarla kişnesin yayla
Kısraklar doğursun döl tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

Hüzün vardır turnaların göçünde
Ayrılık var dört sevdanın üçünde
Mecnun gezsin bir sahranın içinde
Sevdalar üretsin çöl tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

İnsan bir damla kan bir kaç soluktur
Sadece ölümün çaresi yoktur
Derin yaraların üstü kabuktur
Ateşin üstünde kül tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

Herkes özler bir sıcacık kucağı
Garip kuşun kırık olur bacağı
Bizden sonra yakan olsun ocağı
Ayak çekilmesin el tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin

İnsanlar insanı can canı tanır
Kem söz söyleyemem dost yaralanır
Gecenin örttüğü tül aralanır
Üfleyin rüzgarı yel tükenmesin
Sulayın toprağı gül tükenmesin
Ziya ACAR 20.11.2021