1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
610
Okunma
GÖKLERİN DÜZÜNDE
Bu Dünya’da, sanırım işim bitmişti,
Kaderim, salgın kuyusuna itmişti,
Bilincim, az kalsın yok olup, yitmişti,
Ben kendimi gördüm göklerin düzünde...
Binmiştim, hastanın sedyeden atına,
Ulaşmıştım, uyduların yol çatına,
Geçecekken göğün dördüncü katına,
Derken, kendimi buldum yerin yüzünde...
Alıp hastane odasına götürdüler,
Yeni yatağıma beni yatırdılar,
Sıralanıp ta karşıma oturdular,
Arkadaşları gördüm derin hüzünde...
Şaşkın bakışlıydılar, sanki ölmüştüm,
Ecelin kapısından dönüp gelmiştim,
Yokluğumda yaptıklarını bilmiştim,
Adımı anmış canlar, cuma cüzünde...
NAFİ ÇAĞLAR
13 Kasım 2021 Ct.13.13
Y.Ova/K.Çekmece/istanbul
5.0
100% (4)
Cevap Yaz