ADAM OLAMADIK ANAM

Zamanından erken ölünce babam,
Benimse hayatta kalmaktı çabam,
Bir kenara çekilince akrabam,
Başımızda bir tek sen kaldın anam...

Ortada kaldık çocuk yaşımızda,
Kusur arandı göz, kaşımızda,
Sağlamca durdun yetim başımızda,
Her gün düşüncelere daldın anam...

Kara kışlarda örttün üstümüzü,
Erinmeden hep yaptın ütümüzü,
Her zaman giderdin üzüntümüzü,
Dertlerimizi boşa saldın anam...

Büyüdük, genç olduk, başı boş kaldık.
Sözünü dinlemedik bir hoş olduk,
Gözlerinden yanağına yaş saldık,
Yanık türküleri çok çaldın anam...

Yaşlandın, yazık! sana bakamadık,
Miras kavgasından hiç çıkamadık,
Yüreğine bir ödül takamadık,
Bedenine nice dert aldın anam...

İnsan yüzlüydük! adam olamadık,
Hanelerin yıktık, ev alamadık,
Sırasıyla yanında kalamadık,
Talihimize şeker, baldın anam...

Ölünce hor etmedik na’aşını,
Artık onbinler yiyemez aşını,
Şu elimizden kurtardın başını,
Ayıbımızı örten şaldın anam...

NAFİ ÇAĞLAR
31 Ekim 2021 Pazar 10.00
Yeşilova/K.Çekmece-İstanbul