Senden Hatıra,
Çizik Bir Plak Kaldı Bana!

Yalnız, yorğun ve kırğın uyuduğum
Her gecemin sabahında,
Sensizliğin zemherinde
Asitli kırağı yemiş
Bir ruh haliyle,
Çizik bir
Kırk beşlik plak ritmiyle,
Sağ elimin avucu uzanır
Sol yanıma,
Sonsuz bir vefa’yla dokunarak selamlarım
-Gün sana aysın da;
Sen neden hâlâ benim
"GÜNAYDINIM"sın?-
Eyyy uzağım,
Vefasızım!
Bana hep ızdırap olan,
O acı hatıraları
Elimin,
Sevgimin sıcaklığı uyandırır diye de
Düşünme
Korkma sakın!
Hem bundan
Benim bu halimden
Sana ne ki!
Ne bileceksin ki?
İrkilmesin sakın
Bende ki o bomboş hâyâllerin bile..
Düşünüyorum da;
Belki pişmansındır,
Belki de masum!
Bence;
Yaşanabileceklerin tek katili
"Sen" olmayan alğıların,
O
Anlamsız ego’n,
Sorğulamaya korktuğun
Tabuların dı!
Sanma ki;
Hâlâ seni yad etmem,
Avuçlarımla
Yüreğimde ki
Sana dair iz’leri sürmem
Ne ezik, hastalıklı bir saplantı
Ne gurursuzluk
Ne de aptallık değildi!
Hem;
Aptallık olsa ne olur ki?
Aşkın binlerce ismi
Binlerce hali’nden biri de
Aptallık değilmiydi?
Bu dizelerin öznesi,
Bu inatçı ve yorğun çabalar,
Bu şiir;
Geçmişe saplanıp kalmak,
Seni bulmak değil,
Yalnızca,
Sende bir türlü göremediğim
Bulamadığım
"Sen"de ki "BEN"i bulabilmek di!!
14:KASIM:2021