Kış görününce, anımsarım,
Kışını yaşattığı aklıma gelir,
Çaresizliğim geçmiş dümene,
Dümeni dağıtıp, kırasım gelir…

Karları seyretmek her zaman,
Ne huzur, ne sükut etmez adamı,
Gönlüme beyaz yorgan serdi mi,
Daralıyor içim, bitirmiyor gamı…

Birbirine değmeden yağdırır,
Dolar, dağlarım-taşlarım, koru,
Erdem çiçekleri açmaz sözde,
Zalim yüreğin, tükenmez zoru…

Buzlu şakakları, salkım-saçakları,
Tutunamam kırılır, nasıl kıyarım,
Yoğunluk kar yağışı, mizacı budur,
Yaz gelse gönlüme, gülüp oynarım…

Uykudadır o! Anlamadı beni hiç,
Dilese kurarım, zemberek - zili,
Şarja ihtiyacı kalbinin, bellidir,
İstese değiştirim, boşaldıysa pili…

Sevgi sözcüklerine hasretlik var,
Kelimesi tamamen buz kırıkları,
Arınamadı iç çekişmelerinden,
Kaynatıp duruyor, ayrılıkları...


Kutular dolusu resim ve özlemi,
Taşıyor buzulları yürek oydular,
O eksik duyguyu terk etmez asla,
Kutu bu yaşatıyor, paslı duygular..




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)