Dediler ki; durmak yok, yola revan olasın.
Pabuçları ters edip bir birine bağladı.
Dediler ki; elde yok biraz destek salasın.
Faizi çekti geri halka destek sağladı.

Metal yorgunluğu bu diyerek teşhis koydu.
Tencereyi , tavayı dışarıda bekletti.
Gel gör ki yan gelerek yatan da yine oydu.
Kaşık kaşık damlatıp kepçe ile ekletti.

Çiftçi dedi; çıktılar , girdilere eş değil.
Akan -dökülen eşit değil, delik çok büyük.
Akan dedi ,çıtayı yükseltme biraz eğil.
Sizin bu dediğiniz biliniz ki bize yük.

Malum yükü taşıyan bizler değil sizsiniz.
Güçlüdür halkım benim ayakları açınız.
Sesler çok cılız çıkar malum biraz tizsiniz.
Altında kalmayınız atik olup kaçınız.

Zira tamam dediniz omuzladınız bizi.
Öyle bir alıştık ki omuzlara inmek yok.
Finale doğru ancak destekleriz biz sizi.
Zira aç sizlersiniz bizler tıka basa tok.

Eyt!.. diye ünlediler kendiler dinlediler.
Ek gösterge dediler göstergeler zam oldu.
Asgariyi inletip garibi mimlediler.
Ayar verir oldular zammın miadı doldu.

Yol ortada kardeşim tamam mı- devam mı?
Bu yol nereye gider üç rakamı bölünmez.
Uçuruma dikkat et kenetli eller zira.
Ayak boşa düşünce daha geri dönülmez.


Emine Balı Oğuz..