Kör bir kuyu gibi gözleri
Bakışlarındaysa sahipsiz kalmış onlarca düş
Sanki beşik sallıyor uğultusu
Duyamıyorum sessizliği

Dalıp gidiyorum,
Kalan parçalarımı arıyorum binbir telaşla
Belki hatırayımdır en derinlerinde
Benim dahi kimsenin bilmediği.

Dönüp duruyorum, yörüngende
Bir pergel edasında halet/i ruhiyem
Bir yanım yaralıdır kanar dünde
Bir yanım umuttur arar bugünde


Kimbilir kimler geçer senin aklından


Ya da kaç satır eskitir gölgeni
Kac asır siner zaman tüneline
Fikrimin kıyılarına vurdukça üşüyorum ey karanlık


Gece dedim diye seni tarif ettim mi sandın
Hayatımın her karesinde zifirin isini taşıyan bendim oysa
Şimdi sessizliğim hesabını sana kessem de
Bakma dilimdeki sadece bir iftira


Ve gecenin ayaklarına dolanan o ince bağ çözülür
Farklı yüreklerin kalemlerinden kopar adına yazılan bu şiir