Yerli yersiz sözlerle, hadsiz ağız dolusu
Naralar savuranlar, şimdi dinci kesilmiş
Arabistan çöl deyip, yol bilmezken filosu
Menfaati uğruna, şimdi müslüman olmuş



Şükür ki Allah’ıma, kalbim gibidir dilim
İman benim içimde, idrakındadır aklım
Gösteriş olsun diye, tespih sallamaz elim
Vatanımı satanlar, şimdi hanümân olmuş



Boyun eğmedim asla, menfaatim uğruna
İstersen sürün ipe, minnet etmem Kârûn’a
Gerçeği söyler dilim, gitse de çok ağrına
Haramı mekruh kılan, şimdi kodaman olmuş



Yalanla işim olmaz, gösterişe gelemem
İşime gelmeyeni, haksız yere silemem
Bana uymuyor diye, tırışkadan elemem
Hoşgörülü insanlar, şimdi bi-amân olmuş



Canımdan ve aklımdan, başka neyim var benim
Doğruluğa kurulmuş, baştan aşağı genim
Akıl veren çoktur da, uyan var mı yeğenim
Yalanı kınayanlar şimdi mitoman olmuş



Gösterişten ibaret, bürünülen kılıklar
Keşke gerçek olsaydı, Allah’a yakınlıklar
Dini bütün olana, olur mu infilaklar
Zulüme soyunanlar, şimdi el-emân olmuş



Yapılan kötülükler, sanma sakın siline
Kul hakkıyla ölenin, affı yoktur biline
Günahkâr ellerinde, şükürleri/n bölüne
Doğruluktan çıkanlar, şimdi kahraman olmuş



Gün olur devran döner hep böyle sürüp gitmez
Verimli torağımda; gül açar, kaktüs bitmez
Yörüngeden şaşanı, mahşerde hesap tutmaz
Dönenceden kayanlar, şimdi el-kerim olmuş


Kardelen
19.10.2020

Sözlük:
Hanüman; Ev, bark, aile ocağı
Ehliman; İnançlı, İnanan Kimse.
Biaman; Hoşgörüsüz, amansız, gaddar, zalim
Mitoman; yalan söylemeyi, imgeleminde oluşturduklarını gerçekmiş gibi anlatmayı hastalık durumuna getirmiş olan (kimse).
El emân; Önce direnirken, zor karşısında boyun eğip canının bağışlanmasını dilemek.
Ek Kerim; yaratılıştan cömert olan, insanın şerefiyle bağdaşmayan her türlü şeyden arınmış bulunan