söz konusu kaldırımların
karma karış curcunası altında
saatlerin bilmem kaçı vurduğu
o müphem anlar yağmur gibi ağlıyor
kayıt içi ve dışı olgular
sivri topuklu terlik ve iskarpinli
ayakların altında
yine de hiçbir göğüs soğumuyor
yangını andırıyor sitemler

kaybettiklerimiz hangi köşe başında
el değiştirdi acaba
gide gele dökülüyor hırslar taşlara
yüreklerde bin bir cendere
her tarafımızda çok acelesi olanlar

apansız sürtüşmeler
zamana denk gelmişse ne ala
tesadüfüdür oluyor gönüllerin birliği
hayal kırıklıkları
kalbe yas olarak çökerken
gözlerimizin sağanağıyla kalırız
damla damla

uygunsuz bir afet cezbederken yüreği
ah çekişler
köze dönüşür salyalarda
varsa var yoksa kime ne ki
bir koşuşturmadır gidiyor
kimi boşa
kimi zahmetsiz çeker küreği
hazan yaprakları gibi dökülürüz taşlara
kimimize kar altındaymış gibi üşürken
kimimizde yağmur bereketliyiz
şans topumuzda

eskisi gibi gülücüklerle selam yok
ağzı açık ayran delisi doluyor vitrinler
gidip gelenin sanki de aşinalığı altında
ama konuşamıyoruz
sanki de bir koyun sürüsü
çıkarın çobanlığında
günler zayi oluyor topuklarımızda
geceler ahlar ve vahlarla karşılıyor bizleri
hayale boğulmuş düşlerin içinde
umutlarla birlikte

her gönülde illaki bir aslan yatar
çakallara yem
şuralarımızda ki sözler ağlar
başlarda duman tütüyor
yerlerde izmaritler
çehremizde bin bir parça

sorsam ki ne umut bekliyorsun geceden
gün çuvala mı girdi diye
her hal
hüzün ve sitem yerleşmiş dimağlara
alın teri yok
hiçbir şeyin düsturunda
buna bir anlam vermek akla ziyan

bir taş alıyorum yerden dert deryası
bak bende
dikizliyorum bu dört köşeli üçgenden
soluklanıyorum ürkeklik içindeki gönülden
satmışım anasını bu dünyanın
gel gör ki tek başımayız
içimiz ve dışımızla
bir biçimde hep yalnızız
yalnızda her şeyi koyup da gideceğiz…


AZAP...(Kadri Atmaca) 03.11.2021