13
Yorum
40
Beğeni
0,0
Puan
427
Okunma

yine gözümü güneşe diktim
ay pılısını pırtısını toplayıp kaçarken
yerine çakılırken dikenler
güller birer birer solarken
yaşanması gerekti diyemeyeceğim
yaşanmamalıydı
bu yalnız kendine yenilmek değildi
görememek tanımamaktı
bir kaç insan, bunca kişiyi
ve o bir kişiyi
O büyük insanı
Atatürk’ü
bırakmamalıydı yarı yolda
bir masala sarılarak
oysa o dik duruş
çekip kurtaracaktı
milletçe tutsaklıktan
yere düşen ay’ı
kurtarmak gerek zincirlerinden
gece zifiri karanlık
cılız sesler duyulmuyor
sanıyorlar ki
üstüne ses yoktur seslerinin
önde yürür bir kılavuz koyun
ve onu takip eder bu sürü
öl dese ölecekler
hayır yazıyorum ışıklı harflerle
HAYIR!
bu böyle gitmez!
herkes itiraf etsin günahını1..
01. 11. 2015 / Nazik Gülünay