"Hey hayat:
Şurdan bir pilav, az kuru verirmisin"
Der gibi;
Az sevmesini hiç bilemedim
Bir türlü beceremedim..
Her sevdiğimde,
Sevdiğimi
Ömür kaseme
Tepelemesine tepelemesine doldurmak istedim
Bir yudum saf mutluluk için ölesiye,
Geberesiye..
Böyle böyle
Zavallı ciğerlerimi tüberküloz’a kurban,
Uykusuzluğumu
Gecelere üryan,
Sabahlarımı
Sıtma bitkinliğine
Ateşler içerisinde rehin bıraktım
Ama
Adamlığımı,
İnsanlığımı
Ne cinsel dürtülerime,
Açlığıma
Ne de
Yılanlı yalanlara,
Bencilliğin
Vicdansızlığın talanlarına
Açmadım!
Sizler
Acılarım
Çaresizliklerim
Gözyaşlarım oldunuz,
Lakin
Asla pişmanlıklarım olmadınız
Bu yüzdendir ki
Hepinizin ortak adı
"ACI TECRÜBE" oldu..
Her biriniz
Kişiliğime hep bir tutam
Zoraki idrak,
Hayal’i ömrüme ebruli renk
Sevme yeteneğime
Sınırsız ahenk kattınız......,
Da
Yalnız;
Pinokyo çok masum kaldı be!
"İki gönül bir olunca,
samanlık seyran" masalının
Yalanında!
Çoook iyi anladım ben
Anladım:
"Ye kürküm ye!
Bu itibar
Bana değil sana’dır"
Sabık devri bitmemiş daha,
Sürüyor!
İşte
Bu değişmez gerçek bana,
Yoksulluğum ve
O "samanlık" sizlere battı!!
Sevilmeden sevmek
Aşka dair
Masum bir aptallıktı..
31:EKİM:2021