ı-
’Ayrılık’ denen yolun başında,
göğsünde çırılçıplak iz taşıyan
yalınayak bir duruşum !

İnleyen halatları ile
upuzun köprüler kurulu
ayaklarımın ucundan
hüzün diyarına.

’Kalmalı diyen yanım’ ın,
sessizliğine gücenirken,
’yürümeli diyen yanım’ ın
failine güvensizim...



ıı-
Hasret ninnileriyle büyüttüğüm
her bir şiiri alnından öperek atıyorum bohçama.
Sırtıma yüklenip tüm acıları,
aldırmadan önümdeki uçurumlara
alıp götürmeli diyorum
yüreğimdeki yağmurları, başka baharlara.


Varsın, yeşerdiği yerde solsun,
yarınlara taşınmayan hayaller !
Varsay,
bu sevda bahçesinde
hiç çiçek açmadı/n k/adın !

Hadi, sadece bir adım !


ııı-
Bir serçenin kanat esintisi öpüyor yanağımdan, önce.
Ardından, elimi yüzümü üşüten
çam kokulu bir rüzgâr geçiyor
yaralarımın üzerinden.
Yüreğimin yangını tutuşuyor yeniden
nefesimin dar sokaklarında.

İnzivaya çekilen resimler şekilleniyor
sönen bakışlarımın ferinde,
küllerinden yükseliyor
kokusu adının !


Göğünü yitirmiş yağmurlar sığınırken yüzümün derinleşen her bir çizgisine,
kenetliyor ruhumun boğazını
yazılmayan şiirlerin parmakları.


ıv-
Ermiyor aklım bu yolun sonuna !
Gitmiyor ayaklarım !
Korkuyorum ben o diyarda yaşamaya adam !

Affet !

Gerisin geriye,
başım önümde,
Adı, ’ Bir umut ’ denen yolun başına
sürükleniyor adımlarım..


~~



ely..


buşiir
eskisokağımızda
öksüzkalanhabercikuşların
anısınaolsunadam...
26ekim.