11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1409
Okunma
ölümü barındıran toprak
bıçağın ucunda kalan
iki nefes arası can
sürgünken acı
hiç büyümedi gülüşleri
ne vakit dönsem
kirpiğimin ucunda talan
sözlerde telaş
kırıldıkça dallar
öl kalemim
savrulurken uzaklara
bir yanımda kan
bir yanımda ölümün çocukları
içine düşen
çökmüş içime
göçebe umutlarda
kaç zulüm var...
13/08/2008