Çark beni de aldı içine
Döndüm başka biçime
Aslında emindim kendimden…
Fakat,bir türlü beceremedim sevmeyi
Güvenmemeyi beceremedim bir türlü
Soruyorum kendime bazen
Benim suçum ne
Yaşamak mı,yaşanan koca bir hüsran
Yaş olmuş iki basamak
Başımdan bile düşüyor fesim
Büründüm zamanın kara rengine
Şansızlık eksik olmadı hayatımdan
Her an, her yerde haykırdım sevdiğimi
Şımartmamayı beceremedim işte
Soruyorum kendime
Benim suçum ne
Mesela
Pembe yalanlar söylemeyi beceremedim
Yalanlara bürünmüş sevgilerden
Bir anda kurtulmayı beceremedim
Karşıma çıkan,maske takan yüzlerden
Korunmayı çok istedim
Hiçbir duygumu ertelemedim
Yaşayacağım hiçbir şeyi
Sonraya bırakmadım
Soruyorum kendime
Bu ben değilim
Aşkın hangi halinde tanıştıkta
Bir türlü sevemiyoruz
İçimiz yangın yeri
Bir adım ileri diyemiyoruz
Sorularla kafanı karıştıracak değilim
Arkadan konuşacak hiç değilim
Gururuma rağmen
Kötü günlerinde koşup giderim
Kin,nefret işim değil
Yarı yolda bırakıp veda etmeyi bilmem
Hayatın kahpeliği hep üzerimde
Hiç üzülmesem hiç acı çekmesem
İyi de,soruyorum kendime
Bu ben değilim
🐋🐋🐋🐋