Ben kömür karasıyım
Zifir karanlık geceler gibi
Karanlık lacivert sular
Çekiyor dibe doğru beni
Ufacık bir ışık görsem
Oraya yöneliyorum
Mücadele ediyor kurtulmaya
Çalışıyorum ama;
Nafile
Karanlık sular tekrar çekiyor
Beni dibe
Korkuyorum yoruluyorum
Vazgeçiyorum
ARrtık gücüm kalmadı
Kendimi bırakıyorum
Artık ne gün nede güneş
Ne ay ne soğuk ne de sıcak
Umurumda değil
Düşüyorum sanki en dibe
Yaşar Akdaş
mahlas(CANAN FİLİZ)