Bu sevdaya baş koyup,and içerken yoluna,
Ben yeminler ederken,etme diyen olmadı.
Varsın onsuzluk düşsün,bedenimde soluma,
Ben giderim dedim de,gitme diyen olmadı !


Ne umutlar kurmuştum,hepsi de hayal oldu,
Gözlerindeki sevda,ışıkları tez soldu,
Bu aşk’tan elimizde,yalnız hüsranlar kaldı,
Ben giderim dedim de,gitme diyen olmadı !


Penceresinde ışık,aradı hep gözlerim,
Zaman akıp geçerken,gönlüm yorgun izlerim,
Bu vedamdır o yare,ettiğim son sözlerim,
Ben giderim dedim de,gitme diyen olmadı !


Yorgun düştüm ben aşk’tan,ondan ışık bekledim,
Umutlarım birikti,efkarlara ekledim,
Naçar kalan sevdama,ondan çare bekledim,
Ben giderim dedim de,gitme diyen olmadı !


Hayallerin peşine,yıllarca takılmışım,
Bu sevdayı var sayıp,boşuna yorulmuşum,
İstedim ki gidişim,son umut kurtuluşum,
Ben giderim dedim de,gitme diyen olmadı !


Anılacak bir çift söz,ardımda bırakmadan,
Geride aşkımızdan,anı iz bırakmadan,
Belki dönerim diye,bir umut bırakmadan,
Ben giderim dedim de,gitme diyen olmadı !


gitme diyen olmadı !
gitme diyen olmadı !


Tuğal KÖSEMEN
20.Ekim.2021