Sorumlu olarak yaratılmış, insan ve cinler hariç; yaratılan bildiğimiz bütün mahlûkat, “bir tek vazife için” yaratılmıştır. Vazifelerini de, hiç hatasız, kusursuz ve fasılasız, ömürlerini bu vazife uğrunda, kendilerine biçilen role göre geçirirler.
Hiçbirinde de, irade-i cüzziye bulunmaz. Çünkü; sevk-i ilâhi ile ve en rantabl bir şekilde; çalışır, yaşar ve ölürken de verilen görevini, ne fazla ne eksik; tam olarak yerine getirerek, varlık alêminden, yokluk alêmine giderler.
Yalnız; insanlar, melekler, cinler ve şeytanlar ve Şeytan; yukarıdaki adı geçen kanundan istisna tutularak; Dünya’da, öldükten sonra da, Ahiret’te (bir kısmı cennette ve bir kısmı da cehennemde) ebedi olarak yaşamaya devam ederler.
Hem Dünya ve hem de, Ahiret yaşamında; yaşayacağı hayatının kalitesini tayin hakkına sahip olan cinler ve insanlardan, yalnızca insanlar; bütün mahlûkatın efendisi olarak yaratılmıştır. Bunun haricinde de, bir çok sonsuz ödül ile de ödüllendirilmiş ve en mühimi de, irade-i cüzziyesini kullanmak için; “akıl, fikir, zeka, mantık, hıfz, şuur, basiret, feraset, kalp, gönül, duygu, his.. vb.” bir çok hassa ile de donatılmıştır.
Yaratan; bütün bu lütûflarına karşılık, insanlardan bir tek şey istemektedir. Akl’ını kullanarak ve niçin yaratıldığını idrak ederek; KUL’luğunun farkına varması ve bu şansı (fırsatı)Dünya aleminde yaşarken iyi kullanması. Yani, “yaratılışının gayesini çözmesi!.” ve ömrünü, "boşu- boşuna" geçirmemesi... Bahşedilen bu lütufları değerlendirebilmek için, yaşaması!.. Adına “Rabb’e kul’luk, tüm mahlukata hizmet ve bu arada çekilebilecek olan sıkıntılara fedakârlık..” denen, bir ilâhi zevki tatması!..
Peki, ya sen !.. Sen de, emrine verilmiş olan bu lütüfların bir veye bir kaçının hiç farkına vardın mı? Bu ilâhi zevkleri hiç tattın mı? İlâhi sarhoşluğun nasıl bir şey olduğunu hiç denedin mi? Ya! Sen, nasıl yaşarsın? Evet, Ya! Sen.. sen, ne için yaşarsın?.

SEN, NE İÇİN.. YAŞARSIN

ŞİİR NO: 45 * 23-KASIM-2008

ŞU HAYATLAR, BİÇİM BİÇİM,
KİMİ YAŞAR, ÖLMEK İÇİN...
KİMİSİ, ÖLMEMEK İÇİN,
YA, SEN!. YAŞIYORSUN, NİÇİN?..

KİMİ, YAŞARKEN ÖLMÜŞTÜR,
ÜMİDİNİ, KAYBETMİŞTİR...
HER, ŞEYE.. “PEKİ.” DEMİŞTİR...
YA! SEN DE, "PEKİ.." DER MİSİN?..

KİMİ, ÖLÜMDEN ÇOK KORKAR,
BAŞINI, KUMLARA SOKAR.
YİNE DE; BİR GÜN, CAN ÇIKAR,
CANINI, ÇOK SEVER MİSİN?..

KİMİ, ÖLÜMÜ DE.. SEVER,
HER GÜN, KENDİNİ TEST EDER...
HAKK’A KAVUŞMAYI.. ÖZLER,
YA, SEN!. CAN’DAN, GEÇER MİSİN?...

VARLIK HAYAL.. ÖLÜM GERÇEK,
HERKES. BU SIRRI, ÇÖZECEK.
ÇOK AZI, RABB’İ GÖRECEK,
SEN DE, BU FİKİRDE MİSİN?..

ZAMAN; KÂR ETME, GÜNÜDÜR,
ŞANSI, İYİ DEĞERLENDİR...
NİYET ET.. ALLAH KERİM’DİR;
SEN. ÖLMEDEN, ÖLÜR MÜSÜN?...
06-03-2008 SAAT:23;30 Konak-İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu (munevveroglu@hotmail)