Adın şimdi bad-ı hazan senin,
Ne zaman fışkırsa ruhumdan,
Ayrılık şelalesi,
Bir tufan düşer duygularıma,
Çağlayanlar yanardağa döner de,
Gurbet kuşları misali konar bahtıma,
Bilseydin sensizliğin ızdırabını,
Yine de koyar mıydın beni bir başıma?
Böyle mahzun böyle boynu bükük,
Baktırır mıydın dönüş yollarına?
Adın şimdi bad-ı hazan senin,
Esme ne olur bu kadar deli,
Dökülsün ayrılığın yaprak misali,
Birkez olsun dön göçmeden bu fani alemden,
Döner miydin bilseydin, sensizliğin öldüreceğini,
Vefasızlığını al yanına,
Umarsızlığını da,
Üstüne ayrılığı da koy istersen,
Ne varsa sana dair içimi sızlatan,
Yalnız bitir bu hasreti,
Razıyım kahreden senli günlere,
Bildim anladım sensizlik beter hepsinden,
Adın şimdi bad-ı hazan senin,
Sıcak bir temmuz günü bulduğum,
Ve hazan olup savrulan,
Bir sonbahar sarısında karalar bağlatan,
Soldurdu içimde ayrılık ufuksuz aşkımı,
BİL EY.. ZALİM BAD-I HAZAN KOYDUM ADINI.