Tapduk Emre ve Yunus Emre’nin aziz ruhlarına

Geldik yalan dünyaya, doğruluk şiar olsa
Dil yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Allah aşkıyla yanıp, kül olsa beniz solsa
Kül yalan söyler belki, ama gözler söylemez.

Bülbül yanar gül için, umurunda mı gülün
Gülün kibir nazından, haberi yok bülbülün
Ümit kesme ey bülbül! Feryat etmek ödülün
Gül yalan söyler belki, ama gözler söylemez.

Gülümserken o yüzler, içten dudak bükülen
Gören sanır samimi, hem de özden sökülen
Bazen aşktanmış gibi, riyayla yaş dökülen
Sel yalan söyler belki, ama gözler söylemez.

Âşık olan yâriyle, olmak ister beraber
Öyle bekler ümitle, Kaf dağından bir haber
Rüzgârdan haber yoksa olur yârden bihaber
Yel yalan söyler belki, ama gözler söylemez.

Allah her şeyi bilir, gönül gerçeği bilse
Kitaplardan okusa, deneni duyabilse
Öğrense bilenlerden, edebe uyabilse
El yalan söyler belki, ama gözler söylemez.

Nereden, niçin geldik, soruya cevap bulan
Bizi Allah yarattı, doğru bir tez sunulan
Şarkı türkü ham sazla kulaklara sokulan
Tel yalan söyler belki, ama gözler söylemez.

Behlül tezekkür ile geçir günü ve ayı
Maneviyat yolunda, kabul et can fedayı
Takva ile bent olup döndürsen dere çayı
Nil yalan söyler belki, ama gözler söylemez

15.10.20121