Özlemimin adı yok ayrılığın koynundayım
Bedenim çok uzak olsada ruhum ile yanındayım

Başka şehirlerde olmak daha zormuş
Aynı havayı teneffüs etmek bile güzelmiş
Sabah yüzünü görmek, yada sesini duymak
Huzur veriyormuş bana

Mesafeler uzadıkça ve yokluğunun acısı
içime oturdukça
Yollara kızıyorum seni
benden ayırıyorlar diye

göğsümde başın nefesin nefesime karışırken
yaşıyorum en güzel hazzı
Nefesim kesildi yokluğunun her saniyesinde

Gün ışığım burada güneş doğmaz
Sen yoksun ki bu şehirde bana daha sabah olmaz
Yine uykular kaçtı gittiler gözümden
rüyalarıma bile gelemezsin artık

Bir daha aynı kadehten içsek aşkın meyini
Her yudumda seni içsem kana, kana
Güzel dudakların olsa aşkın badesinin
mezesi tadına doyulmayan

Mesafeler arttıkça sevdam daha da ağırlaştı
Taşımaz acı dolu bir yürek
güzelliğin hayalimde dolaştı
Kavuşmaksa vuslat o anı bekliyorum
Seni ben canımdan çok seviyorum...?

Rasim Çakıcı

17.10.2021