Ben eski devirlerin adamıyım
Öyle günü birlik sevdalarım olmaz
Aynı yastığa baş koyduğum gibi
Aynı mezar taşında gölgelen meli bedenim
Zor dur benim sevdalarım,sevmelerin
Ummanlara sığmaz arşa değer hayallerim
Sevdim’mi bir kere mahşere kadar beklerim
Dedim,ya eski zaman adamıyım diye
Pop’tan caz’dan anlamam türkü dinlerim
Alaturkayı m biraz yerinde inceliği de bilirim
kibarlığı da iltifat etmesinine yılışmadan, sarkmadan.
Ben eski zaman adamıyım sahiplerin irim
Canımı koyarım avuçlarına bir kanarya kuşu
gibi fısıldarım sevdamı kulağına
Kimseler duymasın kem gözler değmesin sana.
Anlamıyorum şu zamane gençliği
Bir gün onunla Bi rgün bununla
Bu kadarı kolay mı sevgilim aşkım demek
O zaman ne anlamı kaldı Leyla ile
Mecnun un
Kerem ile Aslının hikayesi dinlemenin
Onlar gibi sevebilmenin.
Ben eski devirlerin adamıyım sevme sinide bilirim,
bekleme-sinide
Ayrılınca aşıklar benimde gözümden akar yaşlar.
Benimde içimde hüzünlü bir ayrılık başlar
Ben eski devirlerin adamıyım sevdim’mi bir kadını
her yer onunla dolar nefesimde o olur damarımda o akar.
Çiçekte onu görürüm akan suda o var
Ben eski zamanların adamıyım sevdim’mi adam gibi severim.
Sevdiğimi alır billur bir kase gibi gönül kafesime koyarım
Ekerim sevda tohumlarını Gönül bahçene
Aşkın yağmurları ile sularım.
Dedim ya gülüm ben eski zamanların aşığıyım
sevme-sinide bilirim, bekleme-sinide..!

Rasim Çakıcı
17-05-2017

NOT: Aziz Su veren kardeşime ithaf olunmuştur
Bu şiirin yazılması onun iki mısralık yazısıdır
Teşekkür ediyorum kendisine