(Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Yurdumun başkenti millete gurur
Tarihler böylece yazsın Ankara.
Milletin sevgisi kâlplerde durur
Gönülde duyulan ‘haz’sın Ankara.

Kalendeki Bayrak şehit kanından
Renk veren şehidim geçmiş canından
Gurur duyar görüp geçen yanından
Gönüller titreten ‘faz’sın Ankara.

Bu yüce millete değmesin keder
Türk’te asaleti gören fark eder
Asalet önemli edilmez heder
Yürürken millete ‘poz’sun Ankara.

Gazi Meclis’imiz mihenk taşıdır
Kalenin burçları kalem kaşıdır
Cumhuriyet ise şifa aşıdır
Görmek isteyenler gezsin Ankara.

Önce kasabaydın Anadolu’da
Sana bağlandılar Kars ta Bolu da
Bünyende topladın sağı solu da
Sen olmaktan çıktın ‘biz’sin Ankara.

Başkentliğin yaşıt Cumhuriyetle
Millet kabul etti memnuniyetle
Her Türk seni sever samimiyetle
Sevgi ateşinden ‘köz’sün Ankara.

Sevenlerin senin sırrını çözdü
Tarihin kültürün mayandı özdü
Yazar yazdı şair şiirler düzdü
Araştırmacıya ‘tez’sin Ankara.

Behlül, Ankara’yı yazmak biter mi?
İnsanlar olmasa baca tüter mi?
Sen bir cevher, sende değer yiter m?
İşlenen ‘altın’dan ‘toz’sun Ankara.

10.10.2021