Kıvrım kıvrım yollar aştım çıktım yazıya.
Ufuk gülümsedi Gölyazı’dan geçerken.
Mırıldandım elyazıya ve elyazıya
Yağmur çiseledi Gölyazı’ dan geçerken.

Ruhuma dokundu toprağın mis kokusu.
Dağ taş bir nefes harika vatan dokusu.
Bir türkü gibiydi turnaların coşkusu
Ruhum serinledi Gölyazı’dan geçerken

Eymir’in düzünde bozkurtlar uluyordu.
Sazlık üstü yaban kazları uçuyordu.
Kara leylekler memleketten göçüyordu.
Türk türkü söyledi Gölyazı’dan geçerken.

Bir kartal süzüldü Kırkdilim’ in sarpına
Yalçın kayalar aştı kondu yuvasına.
Mutlak bir lokma lezzet sundu yavrusuna.
Serin bir yel esti Gölyazı’dan geçerken

Sakinî buz gibi sularından içti ya
Rüzgarın ıslığı kulaklara çöktü ya
Türkmen yurdu Laçin, Dodurga’ ya geçti ya
Doğa nefes kesti Gölyazı’dan geçerken.



*Gölyazı: Çorum Osmancık yolu üzerinde denizden yüksekliği 1100 metre olan, kışın geçit şartları kısıtlı ve düzlüğünde bulunan göl ile adı anılan ve bu göl çevresinde bulunan sazlıklar ve endemik bitkiler ve kuş çeşitliliği ile bilinen tarihte türkülere konu olmuş cennet vatan köşesi. Şiirde fon müziği olarak kullanılan "Hemi okudum hemi de yazdım" (Elyazı ya elyazı ya duman çökmüş Gölyazı ya; türküsünün gerçek olan hazin hikayesi burada geçmiştir).