Yurdumu kuzeyden güneye gezdim,
Ali’yi, Osman’ı, Bekir’i gördüm.
Işıl ışıl yanan, kadim şehirler
Adana, Diyar-ı Bekir’i gördüm.

Ulukışla yolu çıkmaz bellekten
Pozantı’dan sonra geçtik Gülek’ten
Güzellikte bir gün çaldık felekten
Toroslar ‘da Yayla Tekir’i gördüm

Ovalar besliyor; zeytini, narı,
Ayvası sallanır sarı mı sarı.
Yoksulla bölüşür eldeki varı
Hem zengini hem de fakiri gördüm.

Çarşılar rengârenk, caddeler dolu,
Her yanı süslemiş; yeşille, alı.
Kalaylı, kalaysız hep yerli malı
Cezveyi, kazanı, bakırı gördüm.

Bayıldım adeta güzel Hatay’a
Sandım ki "ulaştım yeni kıtaya."
Şanlıurfa düştü bu kez rotaya
Balıklı Göl’deki zikiri gördüm.

Ulaştım Nemrut’a, geldi üşüme,
Göbekli’de bir el vurdu döşüme.
Yorgun düştüm, yattım, girdi düşüme
Gülümseyen Münker-Nekir’i gördüm.

Devlet bir vatan bir bayrak bir idi
Antep, Maraş, Mardin, toprak bir idi
Kahramanca çarpan yürek bir idi
İşte bu sarsılmaz, fikiri gördüm.

Kimi esnaf kimi tarla işinde,
Kimi yokluk kimi varlık peşinde.
Hayata tutunmuş, seksen beşinde
Dillerinde hamd ve şükürü gördüm.

14 Ekim 2021/Konya