Senden bir haber gelse bahar eser yüzüme,
Gün ağarır gönlüme,neşe sızar hüznüme,
Özlemlerden pırıltı,sevinç düşer içime,
Yürek huzura erer,tenim değse tenine.


Aşk’ta yangınmış hasret,kor düştü yüreğime,
Hasretlere uyanır,Türk’ün düşer dilime,
Engel koyar ayrılık,teninle visalime,
Hayallerde dokunur,yüreğim mis tenine.


Kalbin Umman bir deniz,gönlüm düştü içine,
Berrak sularda yansır,gülen yüzün yüzüme,
Sana tutkun bu yürek,hasretim bir izine,
Tenim sanki bir kavdır,yanar değse tenine.


Gecelerin bağrından,ulaşsam gündüzlere,
Hüzünlü hayallerden,senli güzel günlere,
Son bulsa sensizliğim,tül çeksem özlemlere,
Onca hasretten sonra,kavuşsam gül tenine.


Kalbimden göç edersen,gam çöker yüreğime,
Yok olur umutlarım,dar düşer nefesime,
Sığınacak limana,har çöker ümidime,
Sığınırım son umut,mermer beyaz tenine.


Teninin kokusu var,sarmış benim tenime,
O kokun mis bahçesi,olmuş benim gönlüme,
Aratmaz kokun onu,İrem konsa önüme,
Yaseminin kokusu,sinmiş güzel tenine.


Tuğal KÖSEMEN
11.Ekim.2021