Bir rüya gördüm , Hülya’yı gördüm .
Işık hızıyla dönerken dünyayı gördüm .
Sıyrıldım bütün güzel duygulardan ,
Ne fazilet kaldı bende , ne asalet kaldı .
Hatta unuttum bile mavi bir gecede
Düştüğüm o güzel aşkın kahramanını .
Neydi adı ? Geceyle ilgili bir şeydi ...
Bu aşkla yanışım görülmeye değerdi .

Ama geçti , her yeni gün taze bir başlangıçtır .
Ben sudan çıkmış bir balık , aşk bir kırlangıçtır .
Peşinden koşsam da umutların ümitsizce ,
Ağlasam da geceleri siyimsiyim sessizce ,
Yalvarsam da güzellere birer birer kendimce ,
Alacağım cevaplar aynı nakaratla “ Lâ ,lâ , lâ .”

Doğumumuz bile beraberdi onunla ,
Gün aynı ,ay aynı , aynı yılın baharında .
O bana baktı sevgiyle , ben başkasına .
Başkasına gitti o , sevdiğim de başkasına .
Bendim gönlü kırık , umutları yıkılmış kalan ,
Ben oldum sonunda geç de olsa uyanan .